Καθημερινή: Συνέντευξη με τον δημιουργό του Lecpetex

[Hayek]

Ο χάκερ που έγινε ο φόβος και το τρόμος του Facebook
του Γιάννη Παπαδόπουλου

Ήξερε ότι θα τον έβρισκαν. Ήταν θέμα χρόνου. Όμως Α.Κ. συνέχιζε να προ­σπερνάει τα μέτρα ασφαλείας του Fa­cebook και να μολύνει χιλιάδες υπολογιστές. Μέχρι που όλα τελείωσαν στις 2 Ιουλίου, στις 7.30 το πρωί. Επτά αστυνομικοί της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ντυμένοι με πολιτικά και παρουσία εισαγγελέα, χτύπησαν την πόρτα του. Αφού πέρασε πέντε βραδιές στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, στο ίδιο κελί με κατηγορουμένους για υποθέσεις ναρκωτικών, απολογήθηκε την περα­μένη Δευτέρα και αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. «Αυτό που έκανα το θεωρώ έρευνα. Για κάποιον είμαι κράκερ ή χάκερ. Για κάποιον άλ­λον μπορεί να είμαι και εγκληματίας», λέει ο Α.Κ.

Τον συναντώ στο γραφείο του δι­κηγόρου του, δpos Σπύρου Καρανικόλα. Δέχθηκε να μιλήσει χωρίς να δημοσιευθεί το πλήρες όνομά του. Είναι 27 ετών, με λεπτό μούσι και γαλάζια μάτια. Φοράει τζιν και μια γκρίζα μπλούζα με την επιγραφή: «I sync therefore I am», «Συγχρονίζομαι άρα υπάρχω». Ο Α.Κ., μαζί με έναν 31χρονο συνεργό του, που συνελήφθη την ίδια ημέρα και έχει αφεθεί και αυτός ελεύθερος μετά την απολογία του, κατηγορούνται για κακουργήματα που μπορεί να τους οδηγήσουν σε πολυετή φυλάκιση.

Ψηφιακό νόμισμα

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι δύο νέοι διέδιδαν μέσω μηνυμάτων στο Facebook το κακόβουλο λογισμικό Lecpetex, με το οποίο αποκτούσαν πρόσβαση σε υπολογίσω άλλων χρη­στών. Στη συνέχεια υπέκλεπταν κωδικούς από ηλεκτρονικά ταχυδρομεία και λογαριασμούς αυτών των χρηστών και χρησιμοποιούσαν τους μολυσμένους υπολογιστές για να παράγουν το ψηφιακό νόμισμα bitcoin. Σύμφωνα με την αστυνομία, εξαργύρωναν αυτά τα bitcoins σε ηλεκτρονικά ανταλλα­κτήρια. Η αξία εvos bitcoin αποτιμάται σε πάνω από 450 ευρώ. Η ΕΛ.ΑΣ. λέει ότι οι δύο νέοι μόλυναν πάνω από 200.000 υπολογιστές. Ο Α.Κ. δεν απο­καλύπτει τον ακριβή αριθμό. Είχε όμως στον φορητό υπολογιστή του χάρτη με τις συσκευές στις οποίες είχε εισχωρήσει το λογισμικό του. «Μόνο στην Κεντρική Αφρική και στην Αλά­σκα δεν υπήρχε υπολογιστής», λέει ο Α.Κ. αστειευόμενος.

Έπειτα από παρακολούθηση των τη­λεφωνικών συσκευών και των ψηφια­κών ιχνών τους, οι Αρχές έφτασαν στα σπίτια των δύο χάκερ. Ο επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανώλη Σφακιανάκης τους χαρακτή­ρισε ιδιοφυΐες. «Άνθρωποι με ευφυΐα πάνω από τον μέσο όρο, που ξεχωρίζουν για τις ικανότητές τους», είπε. Και το Facebook ευχαρίστησε με επιστολή του την ελληνική αστυνομία για τη σύλληψη των δύο δραστών. Αυτές τις ημέρες ο Α.Κ. ελπίζει να δεχθεί κάποια πρόταση δουλειάς από το εξωτερικό. Ο δικηγόρος του λέει ότι ήδη κάποιες εταιρείες ενδιαφέρονται. Εφόσον υπάρ­ξει συμφωνία, λέει ότι ενδέχεται να αρ­θεί η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα που έχει επιβληθεί στον 27χρονο.

Με βαθμούς «στη βάση»

Ο Α.Κ. δεν θεωρεί τον εαυτό του ιδιοφυή. Δεν σπούδασε πληροφορική, παρά τα όσα δημοσιεύθηκαν στα ΜΜΕ τις προηγούμενες ημέρες. Μεγάλωσε σε νομό της Θράκης και ολοκλήρωσε τη Β' Λυκείου σε σχολείο της Γερμανίας, όπου ζει πλέον μόνιμα η οικογένειά του. «Τελείωσα το σχολείο στα όρια της βάσης», μου λέει. «Ακριβώς γιατί το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να γυρίσω σπίτι και να καθίσω στον υπολογιστή».

Ξεκίνησε στα 12 του να παίζει παι­χνίδια και τρία χρόνια αργότερα, έπειτα από συνομιλίε3 που είχε στο IRC, να ασχολείται με μορφές προγραμματι­σμού. Δεν φοίτησε σε κάποια σχολή. Από τα 17 του μένει μόνος του και προτεραιότητά του ήταν, όπως λέει, η δουλειά και η αυτοσυντήρηση. Προ­σπάθησε να σπουδάσει Σχεδιασμό Κτιριακών Εγκαταστάσεων μέσω υπο­λογιστή σε ΙΕΚ στα Κουφάλια Θεσσα­λονίκη. Δεν ολοκλήρωσε όμως ούτε το πρώτο εξάμηνο. Έχει εργαστεί σε ίντερνετ καφέ, αλλά και σε φρουτάκια παράνομων καζίνο, περνώντας στους υπολογιστές τα χρήματα που τζόγαραν οι παίκτες. Πριν από μερικά χρόνια λέει ότι προσπάθησε να προσληφθεί ως προγραμματιστής στη Volkswagen στη Γερμανία. Πέρασε κάποια διαδικτυακά τεστ, αλλά λίγες ημέρες πριν από τη συνέντευξη επέστρεψε στην Ελλάδα. «Δεν ένιωθα άνετα στη Γερ­μανία. Έπρεπε να έχω κάποιον από πάνω μου να λέει ότι όλα θα πάνε καλά. Είμαι αγχωτικός τύπος», λέει.

Στην Αθήνα μένει τα τελευταία δύο χρόνια. Εδώ γνώρισε και τον 31χρονο συνεργό του. «Με το παλικάρι αυτό γράφαμε κώδικα σε ρακομελάδικα και καφετέριες. Πίναμε μπίρες και είχαμε τα λάπτοπ μπροστά», λέει. «Είναι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή μου που κατάλαβε πως σκέφτομαι και εγώ πως σκέφτεται εκείνος. Συμπλήρωνε ο ένας τα κενά του άλλου».

Μαζί δημιούργησαν το Lecpetex, ονομασία που έδωσε στο λογισμικό η Microsoft. Οι ίδιοι ονόμαζαν το λογι­σμικό «Πέπε» και τους μολυσμένους υπολογιστές «κουνάβια». Όταν ρωτάω τον Α.Κ. την πηγή έμπνευσης, σηκώνει το μανίκι του και αποκαλύπτει στο δεξί του μπράτσο ένα τατουάζ με το καρτούν Πέπε λε Πιου.

Έστελναν το Lecpetex ως συνημμένο αρχείο σε μηνύματα μέσω Facebook. Όποιος χρήστη το άνοιγε, το μετέδιδε με τον ίδιο τρόπο σε δικούς του φίλους στο Facebook. «Όταν έμπαινε σε έναν υπολογιστή, δεν μπορούσες να το κλεί­σει», λέει για το κακόβουλο λογισμικό ο Α.Κ. «Αυτό δεν έκανε τίποτα. Απλά περίμενε, άκουγε. Ήταν το πρώτο κομ­μάτι επικοινωνίες με τον έξω κόσμο. Μετά στέλναμε άλλο πρόγραμμα, που μετέφερε την πληροφορία που θέλαμε». Το άλλο πρόγραμμα μπορεί να έδινε εντολές για υποκλοπή κωδικών πρό­σβασης και ηλεκτρονικών πορτοφολιών. Ή ακόμη να χρησιμοποιούσε τη δύναμη των μολυσμένων συσκευών για παρα­γωγή bitcoins. Ο Α.Κ. λέει ότι συνήθως έβαζαν τα bitcoins σε ηλεκτρονικές λοταρίες και εφόσον κέρδιζαν, τα πολ­λαπλασίαζαν. Ωστόσο, λέει, ότι ο αριθμός που είχαν παραγάγει ήταν «πολύ μικρός». «Εμείς δεν βγάλαμε λεφτά. Κάναμε τη μούρλα μας», προσθέτει.

Ο συνήγορος του, Σnupos Καρανικόλας, λέει ότι ο Α.Κ. και ο 31xpovos δεν εξαργύρωσαν bitcoins άλλων χρη­στών ούτε σήκωσαν χρήματα από ηλεκτρονικούς λογαριασμούς. «Δεν υπάρ­χει στοιχείο που να αποδεικνύει ότι τα δύο παιδιά είχαν περιουσιακό όφελος ή ζημίωσαν άλλους», υποστηρίζει. «Έκαναν ό,τι έκαναν για να δοκιμάσουν τις αντοχές τους και τις ικανότητές τους». Στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι οι δύο χάκερ υπέκλεψαν κωδικό ασφαλείας του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. «Ένα mail ανοίξαμε και ήταν τα δρο­μολόγια πλοίων που έστελναν οι εταιρείες στο υπουργείο, τίποτα παραπά­νω», λέει ο Α.Κ.

Αντίθετα με την αστυνομία, ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν μόλυναν ποτέ με το λογισμικό ταινίες, παιχνίδια ή τρα­γούδια που διατίθενται πειρατικά στο Διαδίκτυο και κατεβάζουν οι χρήστες. Συζητούσαν απλά στο τηλέφωνο το ενδεχόμενο να καταφύγουν σε τέτοιες λύσεις. «Για εμάς σι απομαγνητοφωνήσεις είναι παράνομες και δεν θα έπρεπε να είναι στοιχείο της δικογραφίας», δηλώνει ο Σπύρος Καρανικόλας. Από αυτές, πάντα, φαίνεται να προ­κύπτει ο εθισμός των δύο νέων στους υπολογιστές. Υπήρχαν περίοδοι που έπεφταν για ύπνο στις επτά το πρωί, ύστερα από ώρες μπροστά στις οθόνες τους. «Το Facebook δεν είχε οικονομική ή τεχνική απώλεια. Προσπαθούσε να προστατέψει τους χρήστες του και εμείς παίζαμε κυνηγητό μαζί του», λέει ο Α.Κ. «Είναι θέμα φαντασίας και εξάσκησής».

Καθημερινή της Κυριακής (13-7-14) , σελ12